ZİHİNİN GÜCÜ...

Beyne giren zihnin bir özeti.

Geçenlerde çok sevdiğim bir dostumu teselli etmenin bir yolunu ararken eski bir not defterinde şu sözleri buldum ama bulamadım. kaynağın izini sürmeyi başardı. Birkaç doktor tarafından yazılan çok daha uzun bir makaleden alıntılar. yıllar önce, "zihin kırık bir beyinden zorla geçerek" dediği bir şeyi tarif eden kişi. karar verdim Hayatının sonunda bu sorunlarla mücadele eden eski dostumun anısını onurlandırmak için bunu sizinle paylaşıyorum. ve ben bunu onunla paylaşamadan kim vefat etti... Tom LeDuc

Cumartesi sabahı ben odayı kontrol ederken güneş açtı. Yatak göğüs hizasında, yapılmış ve boştu. vinil şiltenin üzerine temiz, taze çarşaflar. Ayrılmak için döndüğümde, İrlandalı yaşlı bir bayan olan bir hemşire tarafından engellendim. yüzünde hüzünlü bir ifadeyle. Dün gece David'e o bakmıştı.

"Uyandı doktor, siz gittikten hemen sonra hepsine veda etti. Sanki sizinle doğru konuşuyormuşum gibi. burada. Bir mucize gibi. Onlarla konuştu, onları okşadı ve yaklaşık beş dakika gülümsedi. Sonra tekrar dışarı çıktı, ve saat içinde geçti."

İki hafta sonra Carol'ı lobide gördüm. Meşgul ve çok halka açıktı. Ama onun son "Tanrı seni korusun" ifadesinden önce, ben "Uh. Carol, öyle mi ...?" diye sormaktan kendini alamadı. Sorumu biliyordu. Geniş, bilmiş bir gülümsemeyle başını salladı ve "Ah, evet, kesinlikle yaptı" dedi. Ve ona inandım.

Ama o Cuma veda etmesi için onu uyandıran David'in beyni değildi. Beyni çoktan parçalanmıştı. Tümör metastazları, basitçe yer kaplamaz ve tüm beyni bırakarak bir şeylere baskı yapmaz. Aslında metastazlar dokuyu değiştirin. O gri şeyin büyüdüğü yerde, beyin orada değildir.

O Cuma günü hastamı uyandıran şey, sadece zihniydi, bir babanın son hareketi olan, kırık bir beynin içinden zorla geçmesiydi. ailesini rahatlatmak için Zihin benzersiz bir şekilde kişisel bir düşünce, rüyalar ve benzeri sayısız başka şey alanıdır. irade, inanç ve umut. Bu ince şeyler kayalar ve su kadar gerçektir ama zihin gibi ağırlıksızdır ve görünmez, hatta belki de zamansız. Malzeme bilimi bu tür şeylerden kaçınır ve onlara epifenomen, programlar adını verir. bilgisayarda koşuyor, piyanoda melodiler çalıyor. Bu anlayış göz ardı edilemez; çok fazla şey yapılmamış gibi görünüyor fiziksel bir beyni olmayan dünya. Ama bu anlayışın da tam olmadığını biliyorum.

Fiziksel gerçeklikler ona meydan okuduğunda, zihnin her zaman kendi yolunu bulduğunu görüyorum. İnatla çalışan bir hastada Ameliyattan sonra rehabilitasyon, bir enstrüman çalan veya açıkça bir zihin veya irade yaratmak için mücadele eden bir çocukta ayrı, makinenin altında süzülüyor ve onu bir hedefe doğru zorluyor. Böyle somut kanıtlar görmek harika Bu güzel şeyin, ne kadar güzel olursa olsun, eninde sonunda farklı şekilde kümelenecek olan parçacık yığınları üzerindeki gücü ve yok olmak

Tıp biliminin harikalarının zihni bu şekilde bulamamasından duyduğu hayal kırıklığını anlatıyor..."Beğenmek Durgun sudaki kendi görüntümüz, ne kadar keskin olursa olsun, onu kavramak için uzandığımızda, bir anda yok oluyor... kendi zihnimin içsel kanıtı. İkiyüzlü olurdu. Daha da kötüsü, bunları görmezden gelmek korkaklık olur. ara sıra başkalarının ruhlarının ortaya çıkışı - perdelenmemiş zihinler, David'in vedası gibi çıplak bir erdemle."